Dàluc

Sinds 2 maart 2010 ben ik niet meer naar de kapper geweest, was ook niet nodig. Chemo Kasper met zijn korte beentjes en brilletje hielp mij van mijn haren af. Nu, afgelopen 2 juli ben ik weer voor het eerst geknipt, enkel even bijwerken hoor, zo lang is het nu ook weer niet. Het groeit alleen niet zo snel. En echt vast zitten zitten mijn nieuwe haren ook niet, ik kan ze er gemakkelijk zonder pijn uittrekken.

Eigenlijk ging het na de eerste weken chemo best hard. Om niet te veel losse haren overal terug te vinden werd 2 maart vorig jaar mijn haren geknipt en al snel daarna viel het met plukken tegelijk uit. Was best wel gek maar ik liet niets merken van hoe ik het vond.  Alleen al het bekijks vond ik niet zo prettig en dan ook nog eens met zo’n slangetje uit je neus. Gelukkig waren de kinderen in de klas, de juf en familie er snel aan gewend en keken ze er niet meer van op. Door de maanden heen is het van dun naar een beetje vlassig naar helemaal kaal gegaan, zelfs mijn wenkbrauwen en wimpers waren verdwenen. Gelukkig begon het in november weer aan te groeien. heel langzaam, beetje bij beetje kwamen mijn haren, wenkbrauwen en wimpers weer terug. Nu, zo’n 16 maanden later!! was het eindelijk weer zover dat de kapper de puntjes rond mijn oren kon knippen. Het is nog wel dun maar de groei zet door. Op de foto’s hieronder kun je zien wat voor verschillende koppies ik heb gehad de afgelopen anderhalf jaar.