Dàluc

Nou inderdaad, het is weer 21 november. Wanneer Papa dit bericht schrijft liggen Dyon en ik lekker in ons eigen bedje te slapen. De afgelopen tijd heb ik redelijk doorstaan ondanks de verschillende chemokuren en de lumbaalpunctie van afgelopen vrijdag,  ik ben er aardig aan gewend geraakt en ik word er gelukkig niet meer zo ziek van, wel ben ik eerder moe. Van de Dexamethason, die ik om de 2 weken 5 dagen krijg, heb ik het meeste last. Ik heb alleen maar honger, de hele dag door maar weet niet wat ik wil eten, niets smaakt mij. Er staat van alles in de kast en koelkast maar ik weet het echt niet. Alles wat ze me aanbieden vind ik niet lekker, “dat weet je toch!! oke, heel simpel. Maak maar, ik eet het lekker toch niet op!” Om gek van te worden.Voor mij heel vervelend maar zeker ook voor  papa en mama want die willen graag dat ik meer ga eten om zo zonder bijvoeding verder te kunnen. Maar ja, mijn smaak is helemaal weg door de maanden lang chemo. Ik wil ook graag lekker eten! Niet alleen het hongergevoel is een bijwerking van deze Dexamethason zo ben ik heel snel op mijn teentjes getrapt en word ik heel snel razend boos en laat dat heel duidelijk weten. Dyon krijgt het vaakst het te verduren en als mama niet snel reageert op mijn roepen dan schreeuw ik “heb je wortels in je oren?” en begin ik te huilen.

Zaterdag 6 november zijn we ’s middags naar Driebergen geweest, daar was een symposium van het VOKK en papa, mama en oma wilde daar graag naar toe. Hier waren sprekers die vertelde uit eigen ervaring hoe het is om te leven met kinderen met kanker en hoe het leven op zijn kop staat wanneer je ermee te maken krijgt. Ook werd er een film getoond over hoe het is om een broertje/zusje te zijn van een kankerpatientje, ja ook die maken een nare tijd mee en veranderen net zo goed. Alles waarover gesproken wordt is herkenbaar en maken wij als gezinnetje ook mee. Erg moeilijk en toch ook fijn te weten dat er anderen zijn die hetzelfde meemaken want het is niet uit te leggen in wat voor rollercoaster je beland bent. Voor de kinderen was er opvang geregeld. We hebben geknutseld en getekend. Luuk en Isa, die we op het reisje naar EuroDisney ontmoet hebben waren er ook, leuk ze weer gezien te hebben. Aan het eind van de middag kwam iedereen bij elkaar en mochten alle kinderen op het podium gaan zitten luisteren naar een nieuw lied speciaal gemaakt voor de Kanjers en gezongen door alle ouders in de zaal. grappig was dat, ik weet nog de eerste regel tekst; He he Kanjer, hoe gaat het vandaag…

Vorige week zaterdag mochten Dyon en ik weer logeren bij Tante Fairload en Oom Mike. Hier hebben we samen met Oom Theo en Seth gespeeld met de Wii en de Ipad en zijn we zondags met zijn allen naar de Efteling gegaan. Heerlijk weekend gehad en papa en mama hadden even een weekendje voor hun zelf.

Gisteren was het weer zover, Sinterklaas en zijn pieten kwamen kadootjes brengen bij mama op haar werk en wij waren ook gevraagd te komen. Nu was het nog even aankijken of het ging lukken vanwege de dagbehandeling en de chemokaspertjes van afgelopen vrijdag. Ik was gelukkig niet misselijk en na ons middagdutje vertrokken wij naar Hoofddorp. ’s Morgens thuis hebben we met papa nog twee mijters gemaakt en meegenomen naar Sinterklaas maar uiteindelijk toch maar niet opgedaan. Eenmaal aangekomen waren we net op tijd, het feest kon beginnen. Eerst allemaal pietenmutsen maken en pietenspelletjes doen voor het grote pietendiploma die alle kindertjes kregen. daarna begon Sinterklaas met het uitdelen van alle kado’s. Alle kinderen gingen voor de pakjestafel op de grond zitten en wachtten netjes hun beurt af. Het duurde even maar ook Dyon en ik mochten ons kadootje komen ophalen. Dyon had het grootste pakket en was heel blij, ik had een kleiner pakketje en wist niet wat er in zou zitten. We mochten het pas gaan uitpakken wanneer alle kinderen hun pakketje gekregen hadden. Toen het eenmaal zover was was er geen houden meer aan, iedereen wilde weten wat ze gekregen hadden van de Sint. Dyon had een 4 etages hoge autogarage gekregen en ik de junior versie van Monopoly. Ik kan niet wachten om het te gaan spelen met papa. Ik ben heel goed in spelletjes spelen en speel vaak kwartet, BataWaf of Memory met papa. Op weg naar huis gaan we nog even langs bij Seth in Utrecht om te laten zien wat we gekregen hebben. We gaan hier meteen monopoly spelen en zorgt tante Fairload voor eten. Ik wil gele rijst! dus tante Fairload……