Dàluc

Jawel, vandaag  word ik wederom opgenomen.

Na het thuiskomen van afgelopen vrijdag na een week opname was het de bedoeling dat ik weer op kracht zou komen maar helaas, het tegendeel is waar. Het weekendje Zeeland met mama, Dyon, Seth, ooms en tantes was wel leuk en ik heb zeker wel genoten maar ben nog te snel vermoeid en blijf nog altijd aan het spugen. Maandag een volle dag bij de BSO ‘De Brandweer’  was eigenlijk te veel, zo veel dat niet meer op mijn eigen benen kan staan. Vandaag wel geprobeerd weer naar de BSO te gaan maar ik trek het niet en kan niet lopen of staan. Mama belt met Nijmegen en de dokter beslist dat hij mij even wilt zien. Nou, daar gaan we weer. Bellen, regelen, afspreken en zien hoe we in Nijmegen komen. Papa is aan het werk in Duiven en mama is onderweg naar Maastricht. Tante Fairload en Ba ngaoi (Oma Vietnam) pikken mij op en brengen mij naar het Radboud waar papa al klaar staat met een rolstoel. Na een kort onderzoekje in de behandelkamer besluit de dokter dat ik weer een aantal nachtjes moet blijven. Ik ben te veel afgevallen in te korte tijd en blijf alsmaar spugen, reden genoeg dus. Maar ik vind het niet leuk!

Boven aangekomen op de afdeling Q2 De Zee krijg ik weer kamer 22, net of dat ik niet weg geweest ben. Ik kruip lekker onder de dekens en probeer wat te gaan slapen, ik ben heel erg moe en heb nog steeds last van mijn buik. Hoe lang nog??